Τελευταίο δευτερόλεπτο ελευθερίας

Φοβάμαι τις σκέψεις μου...
Φοβάμαι τη στιγμή που θα δραπετεύσουν από το μυαλό μου και δεν θα παραμείνουν σκέψεις....
Φοβάμαι..
Μ' ακούς..
Φοβάμαι σου λέω...
Φοβάμαι τα ελάχιστα δευτερόλεπτα που θα νιώσω πραγματικά ελεύθερος...
Έστω και για λίγα μόλις δεύτερα αυτού του σάπιου χρόνου...
Μισώ τις σκέψεις που θέλησαν να ελευθερωθούν μέσα από το δικό μου κεφάλι..
Άρχισα να μισώ την ελευθερία....

La vie en noir..

Σε όλα τριγύρω μου σε βλέπω...
Σε ό,τι και αν κάνω...
Δεν θέλω να ξυπνήσω το πρωί γιατί στα όνειρα νιώθω την ανάσα σου,σαν να σε έχω δίπλα μου...
Η σκέψη έφυγε για ένα μεγάλο ταξίδι...
Δεν είναι πλέον μαζί μου..
Όπως και εσύ...
Κάτι λείπει...
Κάτι φταίει...
Στο μυαλό μου γίνεται πόλεμος από λέξεις...Αλλά καμιά δεν βγαίνει όπως τη θέλω...
Ίσως γιατί δεν είναι άξιες και ικανές να δείξουν αυτά που θέλω να σου πω...Τις μισώ...
Δεν αντέχω...Τίποτα..
Η ζωή τρέχει γύρω μου και εγώ την παρατηρώ άπραγος...
Νιώθω ολοένα να με καταπίνει ένα ψυχρό δωμάτιο...
Πνίγομαι…
Σε ευχαριστώ γι αυτό που μου προκάλεσες..


Θα επιστρέψω.....
Πάντα επιστρέφω εκεί που νιώθω ευτυχισμένος...
Μην το ξεχάσεις....!